Z psychodynamicznego punktu widzenia konflikty psychologiczne są postrzegane jako zorganizowane wokół potężnych, silnie umotywowanych życzeń, potrzeb lub lęków, określanych jako konfliktowe motywacje.
Motywacje zaangażowane w konflikt są zwykle związane z pragnieniami seksualnymi, złością, sadyzmem, rywalizacją, władzą, autonomią i szacunkiem do siebie, jak również z potrzebą bycia kochanym, podziwianym lub zaopiekowanym.
Według modelu psychodynamicznego, konfliktowe motywacje pozostają poza świadomością, ponieważ ich wyrażenie mogłoby być bolesne lub zagrażające i prowadzić do doświadczania nieprzyjemnych uczuć, takich jak lęk, poczucie winy, strach, depresja lub wstyd.
Jednostka może na przykład wierzyć w stwierdzenie: „Jeśli zachowuję się w sposób złośliwy, to znaczy, że jestem złym człowiekiem” lub „Jeśli zapragnę czyjejś miłości lub wsparcia, zostanę upokorzony”. Mechanizmy obronne działają po to, aby utrzymać te potencjalnie zagrażające motywy poza świadomością, ale jednocześnie powodują sztywność funkcjonowania osobowości.”
Psychoterapia psychodynamiczna pomaga pacjentom/klientom w uświadomieniu sobie własnych mechanizmów obronnych i psychologicznych konfliktów, zrozumieniu ich funkcji w życiu osobistym oraz zwiększeniu tolerancji dla złożoności świata wewnętrznego własnego i innych.
Opracowanie: Anna Kobierecka-Dziamska
Eve Caligor, Otto F. Kernberg i John F. Clarkin. O nieświadomych konfliktach wewnętrznych i mechanizmach obronnych (cytat z książki „Podręcznik psychoterapii psychodynamicznej w patologii osobowości z wyższego poziomu”, Kraków 2017, Wyd. Krakowskiego Centrum Psychodynamicznego i American Psychiatric Association Publishing, s.18.
2025 © EMPIRO.WSG.PL